บุคคลที่ต้องการเข้าถึงสันติ ควรฝึกตนเองให้มีความซื่อตรง อ่อนน้อมถ่อมตน และมีความสามารถในการพูดจาด้วยเมตตาและความรัก (สัมมาวาจา) บุคคลเช่นนี้จะรู้จักการใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและมีความสุข มีจิตสงบ ปราศจากความอยาก และไม่ซัดส่ายไปตามอารมณ์ของคนส่วนใหญ่ บุคคลนี้จะไม่กระทำการใดๆ ที่ไม่เป็นที่ยอมรับของผู้มีปัญญารอบรู้ทั้งหลาย

ต่อไปนี้คือสิ่งที่บุคคลดังกล่าวควรอธิษฐาน

ขอให้คนทุกคนมีความสุข พ้นจากภยันตราย และมีจิตใจที่เต็มไปด้วยความเบิกบาน
ขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย มีชีวิตอยู่อย่างมั่นคงและมีสันติ ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่แข็งแรงหรืออ่อนแอ สูงหรือต่ำ ใหญ่หรือเล็ก มองเห็นได้หรือไม่สามารถมองเห็นได้ อยู่ใกล้หรือไกล กำเนิดขึ้นแล้วหรือยังไม่กำเนิด
ขอให้สรรพสัตว์เหล่านี้ จงอยู่ในความสงบอย่างแท้จริง ขออย่าให้มีใครทำร้ายผู้อื่น อย่าให้ใครทำให้ชีวิตผู้อื่นอยู่ในอันตราย ขออย่าให้มีใครทำร้ายผู้อื่นเพราะความโกรธหรือเจตนาร้าย เฉกเช่นเดียวกับที่มารดารักและปกป้องบุตรคนเดียวของเธอ แม้ต้องแลกด้วยชีวิตของเธอเอง

เราต้องบ่มเพาะความรักอันไร้ขอบเขตนี้ไปทั่วทั้งจักรวาล ภพข้างบน ภพข้างล่าง และตลอดทั่วทุกภพ ความรักของเราจะไม่มีอุปสรรคใดกั้นขวาง ใจของเราจะเป็นอิสระจากความเกลียดและความเป็นปฏิปักษ์ ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน ตราบใดที่เราตื่น เราควรจะดำรงสติแห่งความรักนี้ภายในจิตใจของเรา นี้คือหนทางการใช้ชีวิตอันประเสริฐสุด

เป็นอิสระจากความเห็นผิด ความโลภ และความอยาก มีชีวิตอยู่ในความงดงาม และความตระหนักรู้ถึงความเข้าใจอันสมบูรณ์ บุคคลที่ให้ความรักอย่างไร้ขอบเขตนี้ จะอยู่เหนือการเกิดและการตายอย่างแน่แท้

จาก กรณียเมตตสูตร พระไตรปิฎกบาลี ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ